Oost west, thuis best
Op het moment dat ik dit schrijf zitten we al 5 uur zonder stroom. Niet de eerste keer en vermoedelijk ook niet de laatste keer. Er staan klussen in het huis gepland vandaag. De loodgieter komt en er zitten 2 mannen in de tuin die het stookhok komen isoleren. Maar… geen stroom. Het doet ons beseffen hoe afhankelijk wij zijn van stroom. Alles gaat op zijn Roemeens. Dat betekent dat niks zeker is en alles anders gaat. Dat hebben we wel ondervonden de afgelopen twee weken.
1 maart 10.30 uur
De mannen en Zoë vertrekken naar Roemenië met een auto en een busje, van plan om de hele nacht door te rijden. Ze hebben een goeie en veilige reis achter de rug wanneer ze 2 maart om 9 uur aankomen bij Alin en Melanie. Na een kop koffie nemen ze de sleutel in ontvangst en rijden ze naar ons huis in Horia.
Daar aangekomen, staat er een onaangename verrassing te wachten. Een huis vol oude meubels en vuiligheid en onze spullen. Ze gaan direct aan het werk. Er moet flink wat puin geruimd worden. De uren en dagen die volgen brengen tegenslag na tegenslag met zich mee. Na het puin ruimen vinden ze in één van de slaapkamers een lekkende schoorsteen met teer op de grond en schimmelplekken op de muur. Maar ze zijn vastberaden om in hun nieuwe huis te overnachten in hun eigen bed. Dus nog even doorzetten. Om 01.10 uur duiken ze dan eindelijk hun bed in.
3 maart
Bij het schoonmaken springt de draaiknop van de verwarming af. Water spuit eruit waardoor alles nat is in de keuken. Daarna springt de leiding in het stookhok en vervolgens slaat de vlam uit de kachel. Een loodgieter wordt ingeschakeld voor de leiding, want er ligt behoorlijk wat water in het stookhok en er komt stoom uit.
Ondertussen gaan de schoonmaak werkzaamheden door, want het is erg vies.
4 maart
In Horia worden meubels in elkaar gezet en wordt uitgekeken naar het moment van weerzien. Ondertussen in Poeldijk en Wateringen wordt afscheid genomen en wordt de reis naar Roemenië gestart. Na een auto- en vliegreis komen we om 21.00 uur in Roemenië aan. Fijn om elkaar weer te zien en om als team compleet te zijn. Na een goede nachtrust zijn we vastbesloten om de volgende dag er flink tegen aan te gaan.
De dagen die volgden brachten nog meer problemen met zich mee:
De beneden badkamer liep vol met stinkend water. Bleek de ondergrondse septic tank te overstromen. Gelukkig kon er snel een wagen komen om de tank leeg te zuigen. Dit bleek nog nooit gedaan te zijn en hij zit er al bijna een jaar in. Flinke stank dus. Dank God dat we niet het volledige bedrag hoefden te betalen omdat de man de tank ook grondig moest reinigen en dit extra kosten met zich mee bracht.- Ook werkt de kachel niet naar behoren. Duurt het ruim 3 uur voordat we heet water hebben en de verwarmingen goed warm zijn. Zo douchen we regelmatig met lauw of koud water.
- De schoorsteen was opnieuw dichtgemaakt en geveegd, maar er bleef stank en rook in de slaapkamer komen.
Tijdens deze zware dagen ging alles een beetje op de automatische piloot. Niet op de leiding van de Heilige Geest. God sprak tot mij op een avond: “Houd de focus op Mij.” Het kwam binnen. Onze focus was op overleven en alles op eigen kracht praktisch oplossen. Vanaf het moment van opstaan totdat we onze ogen ’s avonds weer dicht deden. Het was tijd voor een ingelaste huisgemeente avond. We gingen op onze knieën en vroegen God om vergeving. De focus werd deze avond weer op Jezus gezet.
We merken dat nu we alweer een week in regelmaat en ritme zitten, we ons gedragen voelen door God. Hem op de eerste plaats. Dat is ook waar alles om draait. Om Hem. Hij zendt ons. Alles wat op ons pad is gekomen, is om ons geloof sterker te maken en om ons te vormen als een team. Ja, met 9 personen bij elkaar in één huis… je kan je voorstellen dat dit indruist tegen je manier van leven. Maar het is zoals God het voor ons bedoeld heeft.
“Allen die tot geloof gekomen waren, leefden eendrachtig samen. Geen van hen beschouwde zijn bezittingen als zijn persoonlijk eigendom, want ze hadden alles gemeenschappelijk”.
Handelingen 4:32
“Wees volkomen nederig en vriendelijk; wees geduldig en verdraag elkaar in liefde. Doe uw uiterste best om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede.”
Efeziërs 4:2-3
Het huis begint langzaam als thuis te voelen en zo langzaamaan gaan we taken oppakken van de Roemeense stichting Lapte si miere. We staan te popelen om onze handen uit de mouwen te steken en iets voor anderen te kunnen gaan betekenen! Ondertussen is onze eigen Nederlandse stichting ‘Melk en honing’ opgericht en zijn we bezig met de ANBI-status. We houden jullie op de hoogte hiervan.
Bedankt voor alle gebeden, bemoedigende woorden en financiële steun! We bidden dat God jullie hiervoor zal zegenen.
DANK- EN GEBEDSPUNTEN
Onze missie kan niet zonder gebed. Hieronder onze dank- en gebedspunten waarvoor we jullie gebed vragen.
DANKPUNTEN
- Dat de Heilige Geest ons steeds weer wijsheid geeft om oplossingen te vinden
- Dat we van Gods voorziening kunnen getuigen naar de mensen om ons heen
- Voor alle giften en donaties die er weer binnen zijn gekomen
- Dat de Heilige Geest ons steeds weer bemoedigt met het Woord
- Dat we veilig in Roemenië zijn aangekomen
- Voor de betrokkenheid van de mensen om ons heen
- Dat God alles in Zijn handen heeft en alles op tijd verzorgt
- Dat God hier de juiste mensen op ons pad stuurt om ons te helpen met klussen in huis
- Dat onze spullen goed over zijn gekomen
- Voor de officiële erkenning en de oprichting van de Stichting Melk en Honing
GEBEDSPUNTEN
- Voor de juiste school voor Zoë en Noa
- Dat er toch nog een mogelijkheid is om op de christelijke school in te stromen
- Dat de ANBI-status toegekend wordt aan de Stichting Melk en Honing
- Dat God bovennatuurlijke vertroosting geeft aan de mensen die gemis ervaren
- Dat degenen van onze gezinnen die achterblijven weten dat ze veilig zijn in Gods handen
- Voor een tweede 7-persoonsauto die we nodig hebben
- Dat we op bovennatuurlijke wijze de Roemeense taal mogen leren om te communiceren met de mensen waar we heen gezonden zijn
